Τα κρασιά που «πάνε» με τη μαγειρίτσα








Κάθε χρόνο, η περίοδος πνευματικής ανάτασης και περισυλλογής τηςΜεγάλης εβδομάδας, τελειώνει αμέσως μετά την Ανάσταση, με το δείπνο της παραδοσιακής μαγειρίτσας.

Τι χαρακτηριστικά έχει όμως το πιάτο αυτό, και με ποια είδη κρασιών θα το ταιριάζαμε;


Αρχικά αυτό που πρέπει να διαχειριστούμε είναι ότι πρόκειται για ένα αρκετά λιπαρό πιάτο, μιας και γίνεται συνήθως με τα εντόσθια του αρνιού της επόμενης ημέρας, κατά συνέπεια ψάχνουμε για κρασί με ανεβασμένες οξύτητες για να ισορροπήσουμε τα λιπαρά. Κατά δεύτερον η χρήση ποικιλίας μυρωδικών με κυρίαρχο τον άνηθο, αποζητά ένα κρασί που ιδανικά θα μοιράζεται τα ίδια αρώματα, ή έστω να έχει ανεβασμένο αρωματικό προφίλ. Τέλος η μαγειρίτσα είναι μια σούπα εντράδα με πολύ παχιά και γεμάτη αίσθηση στο στόμα, που αποζητά ένα εξίσου γεμάτο κρασί για να ισορροπήσει, όπως αυτά που έχουν περάσει από δρυ.

Η ομάδα των Cellier μάς προτείνει τρείς ετικέτες που συνδυάζουν τα παραπάνω μαζί με ασυναγώνιστη σχέση ποιότητας τιμής, αφού προσφέρονται με έκπτωση 20% για όλη την Μεγάλη εβδομάδα, και επιπλέον 10% για τα μέλη του Cellier Wine Club.
ορισμός του Sauvignon Blanc από τη Βόρεια Ελλάδα (αμπελουργική ζώνη Αμυνταίου), από ένα κτήμα με πολλές διεθνείς διακρίσεις.

Ένα κρυστάλλινο και λαμπερό κρασί με υποκίτρινο χρώμα, και ελαφρά πρασινωπές ανταύγειες. Μύτη έντονη και πλούσια, τυπική της ποικιλίας, με αρώματα, εσπεριδοειδών, φρούτων του πάθους, φυτικότητας γρασιδιού, και με γλυκιά χροιά πεπονιού στο τέλος. Στο στόμα είναι αρκετά γεμάτο, λιπαρό, με εξαιρετική ισορροπία-δροσιά και φινέτσα, και όμορφη οξύτητα. Ζωηρή επίγευση που συντελεί στη μακρά παραμονή των αρωμάτων. Το πιο αρωματικό από τα τρία, χωρίς να υπερβάλει.


 Η εναλλακτική λύση έρχεται από το βασιλιά των λευκών ποικιλιών, και έναν παραγωγό συνώνυμο της ποιότητας. Από τον ιδιόκτητο αμπελώνα στη λοφώδη περιοχή Μαρμαριά σε υψόμετρο 750 μέτρων. Κλασσική Βουργουνδέζικη μέθοδος με το πρώτο στάδιο ζύμωσης γίνεται σε ανοξείδωτες δεξαμενές και στη συνέχεια το κρασί να μεταγγίζεται σε βαρέλια, όπου ολοκληρώνεται η ζύμωση, και παραμένει για άλλους έξι μήνες να αποκτήσει περαιτέρω πολυπλοκότητα.

Ένα κρασί ιδιαίτερα πλούσιο, με μεγάλη αρωματική και γευστική παλέτα, όπου τα καβουρδισμένα αρώματα της δρυός «μάχονται» με αυτά της ποικιλίας που θυμίζουν εσπεριδοειδή και πεπόνι. Παρόλο που παλαιώνει καλά, είναι προτιμότερο να το πιείτε όσο είναι ακόμα σχετικά νέο. Για όσους θα προτιμήσουν τον όγκο και την κομψότητα στο ποτήρι τους.

Και τι γίνεται αν θέλουμε να τοποθετηθούμε ανάμεσα στα δύο προηγούμενα κρασιά, να βάλουμε στο τραπέζι μια Γαλλική φινέτσα; Τότε επιλέγουμε ένα από τα ελάχιστα Ελληνικά Viognier, την αριστοκράτισσα, Κόμη Βερενίκη, από την υπέροχη αγρέπαυλη στην Ηλεία. Το κρασί περνάει μια κλασσική λευκή οινοποίηση και ωριμάζει σε καινούργια Γαλλικά βαρέλια Berthomieu. Είναι κρυστάλλινο ανοικτό χρυσοκίτρινο, με αρώματα βερίκοκου, αγιοκλήματος και ψωμιού με φόντο βανίλιας.

Αρώματα εξωτικών φρούτων, που αγκαλιάζονται από νότες βαρελιού, συνθέτουν έναν εντυπωσιακό αρωματικό χαρακτήρα. Στο στόμα με μέτρια οξύτητα που δεν φωνάζει, αλλά και δεν θα προβληματίσει, με την τροπικότητα πάλι παρούσα. Πλούσια και φινετσάτη επίγευση, γεμάτη κομψότητα και χαρακτήρα. Μια ασυνήθιστη και εναλλακτική πρόταση για όσους την τολμήσουν!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου