Άτομα με αναπηρία, οι πραγματικοί ήρωες της καθημερινότητάς μας



Η 3η Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες και Αναπηρίες από τον ΟΗΕ. Και για να συνειδητοποιήσεις ακριβώς τι συμβαίνει, δεν χρειάζεται να περιμένεις τον Δεκέμβριο. Τα παρακάτω στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας αποτελούν τροφή για σκέψη. Και πράξεις.

Γράφει ο Άρης Σώζος

Πάνω από 1 δις του παγκόσμιου πληθυσμού, πάσχουν από κάποια μορφή αναπηρίας. Το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 15% του πληθυσμού, με 190 εκατομμύρια περίπου ενήλικες να αντιμετωπίζουν αναπηρία στη νόηση και την επικοινωνία. Το ποσοστό ολοένα και ανεβαίνει.

Οι χώρες με χαμηλότερο εισόδημα, έχουν υψηλότερες πιθανότητες για αναπηρία από εκείνες με υψηλότερο εισόδημα. Είναι δε συχνότερη μεταξύ των γυναικών, των ηλικιωμένων και των παιδιών και των ενηλίκων που είναι φτωχοί.

Το μεγαλύτερο ποσοστό, συνήθως δεν λαμβάνει ιατρική φροντίδα. Τα μισά από τα άτομα με αναπηρία δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά την υγειονομική περίθαλψη, σε σύγκριση με το ένα τρίτο των ατόμων που είναι υγιείς. Παράλληλα, τα άτομα με αναπηρίες, έχουν περισσότερες από διπλάσιες πιθανότητες για να βρουν την υγειονομική περίθαλψη ανεπαρκή για την περίπτωσή τους. Τέλος , έχουν 4 φορές παραπάνω πιθανότητες να αντιμετωπιστούν ρατσιστικά.

Τα παιδιά με αναπηρίες είναι λιγότερο πιθανό να παρακολουθούν μαθήματα σε σχολεία. Η ποσοστική διαφορά ανάμεσα στα υγιή παιδιά και τα παιδιά με αναπηρίες, διαφέρει ανάλογα το μέρος. Για παράδειγμα το ποσοστό στην Ινδία υπολογίζεται κάπου στο 10%, ενώ στην Ινδονησία αγγίζει το 60%.

Όπως θα περίμενε κανείς, τα άτομα με αναπηρία δεν μπορούν να αποκαταστηθούν εύκολα επαγγελματικά. Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα ποσοστά απασχόλησης είναι χαμηλότερα για τους άνδρες με ειδικές ανάγκες (53%) και τις γυναίκες με αναπηρία (20%), από ό, τι για τους άνδρες χωρίς αναπηρία (65%) και τις γυναίκες χωρίς αναπηρία (30%).

Τα άτομα με αναπηρίες έχουν χειρότερες συνθήκες διαβίωσης από τα άτομα χωρίς αναπηρίες. Ανάμεσα σε αυτές συμπεριλαμβάνεται η ανεπαρκής τροφή, οι κακές συνθήκες στέγασης, η έλλειψη πρόσβασης σε πόσιμο νερό αλλά και σε αποχέτευση.

Σε πολλές χώρες, οι υπηρεσίες αποκατάστασης των ατόμων είναι ανεπαρκείς. Δεδομένα από τέσσερις χώρες της Νότιας Αφρικής, αναφέρουν ότι μόνο το 26 με 55% των ατόμων έλαβαν την ιατρική αποκατάσταση που χρειάζεται, ενώ μόνο το 17-37% έλαβε τις βοηθητικές συσκευές που απαιτούνται (π.χ. αναπηρικά αμαξίδια, προσθέσεις, ακουστικά βαρηκοΐας κλπ).

Σύμφωνα με Βρετανική έρευνα, τα άτομα με αναπηρία είναι έχουν περισσότερες πιθανότητες να υπάρξουν θύματα βίας ή βιασμού και λιγότερες να δεχτούν επέμβαση της αστυνομίας, νομική προστασία ή προληπτική φροντίδα.

Για κάθε ένα παιδί που σκοτώνεται σε πόλεμο, τα τρία τραυματίζονται και αποκτούν μόνιμη αναπηρία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου