Καλησπέρα σας, έχω δυο μωρά και με τον άντρα μου είμαστε σχετικά καλά. Το πρόβλημα είναι η οικογένεια του, και συγκεκριμένα ο αδελφος του και η μάνα του. Ο αδελφός του ζηλεύει τα μωρά και το δείχνει με κάθε τρόπο, και η μαμά του έχει πολλές οικονομικές απαιτήσεις από τον άντρα μου, γιατί είναι ο πρωτότοκος, με αποτέλεσμα να έχουμε συνέχεια καυγάδες στο σπίτι.
Με την γέννηση του δεύτερου παιδιού τα πράγματα έγιναν χειρότερα, γιατί δεν δώσαμε το ονομα της στο παιδί, και φωνάζει με το έτσι θέλω το παιδί με το δικό της όνομα,
και ο άντρας μου κάνει ότι δεν το ακούει. Θέλω να τους απαγορεύσω να τα βλέπουν, για να προστατέψω την ψυχική υγεία των παιδιών μου. Τι πρέπει να κάνω; Σας ευχαριστώ πολύ.
Απαντάει η σύμβουλος ψυχικής υγείας κυρία Ίρις Κρέμερ
Διαβάζοντας το μήνυμα σας νιώθω όλο και πιο έντονα ότι ο σύζυγος σας δεν μπορεί να βάλει όρια στην οικογένεια του, κάτι που ασφαλώς συνέβαινε και πριν παντρευτείτε. Δεν αναφέρεστε καθόλου στον πεθερό σας, κι αυτό με κάνει να σκεφτώ ότι μάλλον ο σύζυγος σας είναι ο προστάτης της μητέρας του και του μικρότερου αδελφού του. Άρα, αυτό σημαίνει ότι ο άντρας σας είναι μια πατρική φιγούρα για τον αδελφό του, και μια αντρική προστασία για την μητέρα του. Φυσικά και δεν είναι φυσιολογικό ένας θείος να ζηλεύει τα ανίψια του, με τα οποία υποθέτω ότι έχει μεγάλη διαφορά ηλικίας.
Σαν πρώτο βήμα λοιπόν, θα ήταν σημαντικό να κουβεντιάσετε με τον σύζυγό σας κατά πόσον στον ίδιο φαίνεται λογικό ο αδελφός του να ζηλεύει τα ανίψια του, την στιγμή που εκείνος είναι ενήλικας και όχι παιδί του αδελφού του. Ίσως ο σύζυγος σας δε μπορεί να το δει αυτό, ή έχοντας αυτόν τον προστατευτικό ρόλο απέναντι στο αδελφό του, να νιώθει και ο ίδιος σαν πατέρας του. Ίσως αν του δείξετε μέσα από την κουβέντα σας, τους «λάθος» ρόλους να κατανοήσει πως αυτό πρέπει να αλλάξει.
Το ίδιο συμβαίνει και με την μητέρα του.
Είναι ο σύζυγος σας αυτός που δεν έχει κατανοήσει ότι έχει πλέον την δική του οικογένεια, και είναι πατέρας δύο μικρών παιδιών που πρέπει να φροντίσει.
Φυσικά η μητέρα του δε παύει να είναι ένας πολύ κοντινός του άνθρωπος που νοιάζεται, αλλά καλό είναι να συνειδητοποιήσει ποιες είναι οι προτεραιότητες του.
Θα κάνω μια υπόθεση και θα πω ότι ζείτε πολύ κοντά ή ακόμα και στο ίδιο κτίριο με την πεθερά σας και τον άλλο της γιο. Πόσο συχνά ο σύζυγος βρίσκεται στο πατρικό του σπίτι; Πόσο χρόνο δίνει στα παιδιά του και πόσο στην μητέρα του και τον αδελφό του; Μήπως ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι έχει μία νέα οικογένεια που οφείλει να φροντίσει;
Όλα τα παραπάνω για να γίνουν αντιληπτά από τον σύζυγο σας θα πρέπει εσείς να φροντίσετε να τα σκεφτεί. Καθίστε οι δυο σας ένα βράδυ, ήρεμα που θα κοιμούνται τα παιδιά και συζητήστε σαν ζευγάρι το πως εκείνος αντιλαμβάνεται την οικογένεια του και πως διαχωρίζει την πατρική του οικογένεια από αυτήν που δημιούργησε μαζί σας. Μιλήστε του για όλα αυτά που σας απασχολούν και βοηθήστε τον να κατανοήσει ότι είναι ο μόνος που μπορεί να βάλει όρια στην μητέρα του και τον αδελφό του.
Όσο για το αν η παρουσία των συγγενών είναι βλαβερή για τα παιδιά σας, αυτό ναι μεν θα το κρίνετε εσείς, αλλά σκεφτείτε μήπως έτσι εκφράζετε περισσότερο τον θυμό σας παρά τα παιδιά σας βλάπτονται από εκείνους. Οι ακραίες αποφάσεις και αντιδράσεις δεν θα σας βοηθήσουν να κατευνάσετε τα πνεύματα, ούτε θα μπορέσουν να δώσουν το χώρο στον σύζυγο σας να δράσει πιο αποτελεσματικά.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου